Araplar Bizi Arkadan Vurdu" Söylemi
Ne zaman Türkiye ile Arap ülkeleri arasında bir yakınlaşma bir dayanışma söz konusu olsa hemen bazı çevreler "Araplar, I.Dünya Savaşı'nda bizi arkadan vurdular,onlar Osmanlı'ya ihanet ettiler." diye söylenmeye başlarlar.
I.Dünya Savaşı esnasında, İngiliz altınları ile satın alınmış Şerif Hüseyin ve adamlarının Osmanlı askerlerini arkadan vurdukları doğrudur. Osmanlı Devleti'ni parçalamak için yoğun faaliyet gösteren İngiliz ajanları, özellikle bedevi Araplar arasında müthiş bir anti Osmanlı propagandası yapıyorlardı. Lawrance 'in buradaki yıkıcı faaliyetlerini tesirsiz hale getirmek için Eşref Sencer Kuşçubaşı 'nın reisliğindeki Teşkilat-ı Mahsusa 'nın cansiperane gayret gösterdiğini de biliyoruz.
Ortadoğu'da petrolün kokusunu almış olan İngilizler üstelik tek taraflı çalışmıyorlardı. İstanbul merkezli olmak üzere Türklere de Arap düşmanlığı aşılıyorlardı. II. Meşrutiyet'ten sonra Türkçülük bir hayli etkin bir ideoloji haline gelmişti. İlginç olan taraf Türkçülüğün babası diyebileceğimiz şahısların büyük bir çoğunluğu aslen Türk değildi. Daha 19.asrın 2.yarısında Türkçülüğü ilk telaffuz edenlerden biri olan Mahmut Celalettin Paşa Leh asıllı idi. Türkçülüğü özellikle dil çalışmalarıyla ateşleyen, Kamûs-ı Türki 'nin yazarı Şemsettin Sami Arnavut idi. Öte yandan Şemsettin Sami'nin kardeşi İbrahim Fraşeri Arnavut ayrılıkçı hareketinin liderliğini yapıyordu. Meşhur devlet adamı, dilci, edebiyatçı Ahmet Vefik Paşa , Yahudi bir dönmenin torunu idi. Ömer Seyfettin Çerkes, Ziya Gökalp Kürt, Moise Cohen (Tekin Alp)bir Selanik Yahudisi idi.
Araplar'a "Siz, kavm-i necip (seçkin kavim) siniz. Bunun delili, fahr-ı kainat Hz. Muhammed'in sizin aranızdan çıkmasıdır. Hilafet sizin hakkınızken Türkler gaspettiler. Bayrak onların,resmi dil onların, ülkeyi yöneten hanedan onlardan olduğu halde onlar Türkçülük yapıyorlar. Sizin Arapçılık yapmamanız akıl karı değildir." Şeklinde telkinlerde bulunuyorlardı. Türklere ise, sadece gayrimüslimlerin değil, Müslüman olan ancak Türk olmayan başta Arnavut ve Arapların da bağımsızlık peşinde koştuklarını, müsait bir zemin bulduklarında isyan edeceklerini söylüyorlardı.
Teşkilat-ı Mahsusa içerisinde zaman zaman geçici görevler alan Mehmet Akif Ersoy, Osmanlı Devleti bünyesindeki Müslüman unsurların karşı karşıya bulundukları kavmiyetcilik tehlikesine dikkat çekiyor ve aldanmaları halinde neler olabileceğini haykırıyordu. Akif'in I.Dünya Savaşı'nın eşiğinde, 1913'te yayımlanan söz konusu şiiri başta Arapça olmak üzere Doğu dillerinin bir çoğuna tercüme edilmiş ve Teşkilat-ı Mahsusa tarafından dağıtılmıştır.
Akif diyordu ki;
Ey unsûr-ı isyan, bu ne elim izmihlal?
Seni tahrik eden üç beş alığın marifeti.
Ya neden bekliyordun bu rezil akibeti.
Hani milliyetin islam idi...kavmiyet ne!
Sımsıkı sarılıp dursaydın a milliyetine.
"Arnavutluk" ne demek var mı şeriatta yeri?
Küfr olur başka değil, kavmini sürmek ileri.
Arabın Türke, Lazın Çerkese yahut Kürd'e;
Acem'in Çinli'ye rüchanı mı varmış? Nerde...
Müslümanlıkta "anasır" mı olurmuş? Ne gezer!
Fikr-i Kavmiyeti tel'in ediyor Peygamber.
En büyük düşmanıdır ruh-ı nebi tefrikanın
Adı batsın onu İslama sokan kaltabanın.
Mehmet Akif, şiirin devamında özellikle Türk ve Arap aleminin birbirlerine muhtaç olduklarını vurguluyor, küçük ırkçılık hesaplarının iki milleti de perişan edeceğini vurguluyordu:
Ne Araplık ne de Türklük kalacak aç gözünü
Dinle Peygamber-i zişanın ilahi sözünü
Türk, Arapsız yaşamaz; kim ki "yaşar" der delidir.
Türk ise Arabın hem sağ gözü, hem sağ elidir.
Veriniz baş başa zira sonu hüsran-ı mübin
Ortada ne Devlet kalıyor billahi ne din.
"Medeniyet" size çoktan beridir diş biliyor;
Evvela parçalamak, sonra da yutmak diliyor.
Şiirin sonunda kendisinin de Arnavut olduğunu belirten Şair,sözlerini bir vatanperverin bağlaması gerektiği gibi bağlıyor:
Bunu benden duyunuz, ben ki evet, Arnavud'um...
Başka bir şey diyemem... işte perişan yurdum.
Yukarıda aktarılan satırlar ve bizim ifadelerimiz aldananları masumlaştırmaya yönelik bir gayret değildir. İster Türk ister Arap olsun, tahrik ve telkinlere kapılarak ırkçılık yapanlar elbette masum değillerdi. Aldatan kadar, aldanan da suçludur. Bizim amacımız, bu aldanmanın tek taraflı olmadığını ortaya koymaktır. Bugün Arap ülkelerinde aşırı Arap milliyetçisi olup da Türklerden nefret eden Araplar olduğu gibi; köpeğine "Arap" adı koyacak kadar Arap düşmanı olan Türkler de var. "Ne Şam'ın şekeri, ne Arabın yüzü" "Yalanım varsa Arap olayım", "Arap saçı" ve daha birçok benzeri deyimler de ne yazık ki bu topluma aittir.
1517-1917 yılları arasında, 400 yıl boyunca Osmanlı hakimiyetinde kalan Filistin topraklarında bugün Şaron denen kasap tarafından katliamlar sergilenirken bazı sözümona milliyetçiler, "Araplar I. Dünya Savaşı'nda bizi arkadan vurdular" yolundaki sözlerle neredeyse olup bitene "oh olsun" diyecekler. 85 yıl önce meydana gelmiş bir olayı, sanki bugün olmuş gibi, kin ve adavetin sürdürülmesi için mazeret olarak kullanmak akıl karı değildir.
Sadece Çanakkale Savaşı'nda 250 bin şehit verdiğimiz ifade ediliyor. 250 bin vatan evladını şehit eden İngilizlerle yeni sayfalar açabiliyoruz. AB Ülkeleri arasında tarih boyunca savaşmadığımız kaç ülke vardır? Almanlarla, Fransızlarla, İtalyanlarla, Yunanlılarla mı Savaşmadık? Gayrimüslimler söz konusu olunca tarihte yaşanmış acıları unutup, beyaz bir sayfa açabiliyoruz da, AB'ye girerek onlarla sadece ekonomik olarak değil, siyasi olarak da bütünleşmek istiyor, onlarla NATO gibi savunma paktlarında beraber olabiliyoruz da Müslüman halklar söz konusu olunca niçin tarihteki acıları, olumsuzlukları deşiyoruz?
Kesin olarak bilinen bir şey var ki, tarihte yıkılan bütün Türk
devletlerini bir başka Türk Devleti yıkmıştır. Peki buna ne diyeceğiz? 12 Eylül 1980'den önce bu ülkede 5 bin genç birbirini önden, arkadan, yandan, sağdan soldan vurarak öldürdüler. Bunlar Arap mıydı? Silahın tetiğini çekeni görmeyip, kurşunu katil ilan etmek ne kadar doğrudur? Tarihte birbirleriyle savaşmış, aralarında sıkıntılar olmuş bütün milletler kinini, düşmanlığını sürdürmeye kalkışırsa dünya yaşanmaz hale gelir.
İngiliz İmparatorluğu dağıldı ama İngilizler bağımsızlık verdikleri neredeyse bütün ülkeleri, Commonwealth (İngiliz Milletler Topluluğu) adı altında kendilerine bağladılar. Birçok İslam ülkesinin de yer aldığı topluluk 54 ülkeden oluşuyor. Yani BM'de İngiltere'nin arkasında 53 Devlet var. Osmanlı Devleti'nin mirası üzerinde ise 30 küsûr Devlet kuruldu. Bunların büyük bir çoğunluğu ile ilişkilerimiz iyi değil;hatta bir çoğu bize düşmandır. Bunun sebepleri üzerinde derinlemesine durup düşünmek zorundayız. Osmanlı'dan ayrılan İslam devletlerinin hemen hemen hepsinde dikta yönetimleri var. Bu ülkelerdeki yönetimlerle halkı aynı kefeye koymak doğru mudur?
TBMM Dışişleri Komisyonu Başkanı Sayın Kâmran İnan bile 2 Nisan 2002 Salı günü Meclis Genel Kurulu'nda, Arapların Kıbrıs davasında bizi desteklemediklerini, dolayısıyla onların hatırına İsrail'le karşı karşıya gelmememiz gerektiğini söyledi. Sayın İnan çok iyi bilir ki Kıbrıs'ın bağımsızlığını Türk Cumhuriyetleri de tanımadı. Onlara da tavır mı koyacağız? Sonra meşhur hukuk kuralıdır ki "Su-i misal emsâl olmaz" yani yanlış örnek örnek olmaz. Varsayalım ki bütün Arap ülkeleri Filistin için kılını bile kıpırdatmadı. Biz bu vahşet ve işgale seyirci mi kalacağız? Filistinliler sadece müslüman oldukları için değil, mazlum ve mağdur oldukları için, insan oldukları için onları desteklemeliyiz. Hitler'i, bütün bir Yahudi milletine soykırım uyguladığı için, onlara insanlık dışı muameleler yaptığı için lanetlemiyor muyuz?
1492 yılında dünyada gidecek yer bulamayan Yahudiler'e Sultan II. Beyazid ülkesinin kapılarını açmadı mı? Osman Bey'in, oğlu Orhan Bey'e bıraktığı altı maddelik vasiyetnâmenin ilk maddesi " Şefkat ala hulkullah" tır. Yani Allah'ın yarattığı her şeye karşı şefkatli ol. demedi mi ?Şaronlar,Olmertler Filistin halkına Nazileri aratmayan muamelelerde bulunurken Türkiye, "arkadan vurdu" "ihanet ettiler" gibi saçmalıklarla oyalanmamalı . Çoğu, kabileden devlete dönüşen ve başlarında diktatörler bulunan Arap Devletlerinin tavrı, tepkisi ve etkinliği ile bir cihan devletinin varisi, 70 milyonluk Türkiye'nin duruşu elbette aynı olmayacaktır. Bütün Arap ülkeleri, Filistin için kılını bile kıpırdatmasa Filistin'e sahip çıkmak bizim için namus borcudur. Çünkü Filistin, Ortadoğu'daki haklı direnişin belki de son kalesidir. Bunun anlamı elbette maceraya atılmak, aklı bir kenara atmak değildir. Yarın Filistin İsrail'e haksızlık yaparsa buna da karşı çıkalım. Mesele haklıdan, mazlumdan yana olup olmamaktır.
Kuvvetlinin haklı olduğu değil; haklının kuvvetli olduğu bir dünya oluşturulmadığı sürece yeryüzünde huzur ve barış temin edilemez.
Doç.Dr. Hüseyin ÇELİK
Size ne oluyor da, Allah yolunda ve “Ey Rabbimiz! Bizleri halkı zalim olan şu memleketten çıkar, katından bize bir dost ver, bize katından bir yardımcı ver” diye yalvarıp duran zayıf ve zavallı erkekler, kadınlar ve çocukların uğrunda savaşa çıkmıyorsunuz? NİSA 75.AYET
araplar o kadar "kutsal" bi ırk olsaydı büyük peygamberlerin hepsi ordan çıkmazdı.... onlar o kadar sapkın bir milletki, onları doğru yola sokmak için onca peygamber gönderildi ve hâlâ bu sapkınlıklarına "şeriat" adı altında devam ediyorlar
Hitler'e gelince..... keşke bizim içimizden de bir Hitler çıksa da şu gerçek lanetli ırk olan yahudileri arap yarımadasından ebediyen temizlese...
filistin için de söyleyeceklerim var.. hamas terör örgütünün beslendiği yegâne yer.. daha ne denirki.. israil'in yaptığını bugün biz doğu ve güneydoğu anadolu için yapmıyorsak ordakiler biraz olsun seslerini kesmeli.. aksi halde gırtlaklarına dayalı olan TÜRK KILICI her an kesebilir...
kurtların ülkesinde çakallara yer yoktur.........
Anasayfa 
